kırmızı duvarlara anlamını yitirmiş şekiller bağışladım.
ağzı kırık kadehlerden ekşi tadlar sızdırdım kanıma.
cam kırıkları yuttum kana kana,
kanaya kanaya!
ağız dolusu küfürler savurdum yobaz bedenlere, yobaz beyinlere.
duyulmazlara, aldanmazlara...
yarım yamalak sözcüklerle boğuştum geceleri rüyalarımda.
boğdum, boğuldum!
varlığa inandırdım kendimi, yoklukla kayboldum.
gözlerim kanarken ezberledim adları,
unuturken hatırlandım.
sonra-lardan anlamsız hikayeler çıkardım.
' özlemek ağır geldi bazen yalanlara inanmış göründüm. '
uydurulmuş hayatlarla tanıştım, sarhoşla barıştım.
kendi içimi aştım, dışıma taştım!
öğrendin mi sende; ben hep kendimle savaştım!
sonra tuttum öfkeme bayrak açtım.
bitmez derdim, bitmez derdin.
biterdi...
bunu da böyle öğrenmiş bulundum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder