12 Kasım 2012 Pazartesi

gölge-den


Kendime söyleyecek yalanım kalmadı; dardayım.  Bir çığlıktayım, bir kesikteyim; ama derin. İçinden çıkılamayan hesapların, sorgu zamanlarının, idrak zorluklarının eşiğinde aslında hep başkalarının asfaltlarına yapışmalardayım. Bir çift gözde, riyakâr yürekteyim. Böyleyim.

Yanlış noktalama işaretlerinde soluklanıyorum konuşurken. Bu yüzden öldürüyorum tüm kuşları, daha uçmayı öğrenemeden. Belki de sesim düzgün ulaşamamıştır sana, yankılanırken.

Kapana kısıldım, düğüm oldu parmaklarım. Tepetaklak oldu hikayeler kahramanları birbirine karıştırdım.

Beyaz atlı, kırmızı başlıklı, tahtadan bir kız çocuğuydum aynada.

Ve seni görmeyi umut ederken, koşamadım başka yollara.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder